Ամոթ կլինի, եթե էլի սխալվեմ. Լիլիթ Կարապետյան
90-ականների սեքս-խորհրդանիշ Լիլիթ Կարապետյանը շոու-բիզնես վերադառնալով՝ իրեն ամբողջովին վերագտել է այդ դաշտում: Նա «Ժողովուրդ» օրաթերթի հետ զրուցել է առանց հովանավորների աշխատելու բարդությունների, իր կարիերային եւ անձնական կյանքին առնչվող բացթողումների եւ այլ թեմաների շուրջ:
-Լիլի՛թ, «Ժամանակին» երգով նշանավորվեց Ձեր վերադարձը հայկական շոու-բիզնես, կարելի՞ է ասել, որ այդ կերպ փորձեցիք ապացուցել՝ 90-ականների սեքս-սիմվոլը չի խամրել:
-Այո՛, այդ հանգամանքի հետ կապը կար: Տեսահոլովակի պարը բեմադրելուց, զգեստն ընտրելուց հետո ամեն բան ինքնըստինքյան ստացվեց: Ի դեպ, ստացված արձագանքները գերազանցեցին մեր սպասելիքները:
-Հիմա, արդեն, հաջորդ տեսահոլովակի վրա եք աշխատում. փաստորեն, կարողացել եք վերագտնել Ձեզ այս դաշտում:
-Միանշանակ: Ճիշտ է՝ առանց հովանավորների, ակումբներում աշխատելուն, խնջույքներին երգելուն զուգահեռ ծանր է այդ աշխատանքի մեջ ներդրումներ անելը, բայց դա միշտ էլ ինձ հաջողվել է: Երբեք չի եղել, որ լռեմ՝ ֆինանսական խնդիրներից ելնելով: Եթե այս տեմպը պահվի, հետագայում էլ կկարողանամ հոգալ բոլոր հարցերը:
-Ակումբում աշխատելու միջոցո՞վ:
-Եթե կողքից օգնություն չունես, չես կարող ակումբում չաշխատել: Մարդիկ, ովքեր միշտ էկրաններին են, նման խնդիր չունեն, իսկ ես, որ երկար ժամանակ լռել եմ, չեմ կարող ինձ այդպիսի բան թույլ տալ:
-Վերջին շրջանում Ձեր անվան շուրջ անընդմեջ ինտրիգային խոսակցություններ էին պտտվում. սկզբում խոսում էին գաղութում Ձեր «էրոտիկ» կատարումից, ապա՝ Ձեր լուսանկարի ներքո Աշոտ Աղաբաբյանի «սիրավառ» մեկնաբանությունից, կարծես արդեն սովոր եք նման քննարկումներին, այո՞:
-Եթե իմ մասին չխոսեին, ես կնեղվեի. ինչքան անհետաքրքիր, մոխրագույն, գորշ մարդ կլինեմ, որ իմ անվան շուրջ ոչինչ չշրջանառվի….Իմ ամբողջ կյանքում է այդպես եղել…
-Ինչպե՞ս է ստացվել, որ Ձեր անձի նկատմամբ անտարբեր չեն անգամ քաղաքական գործիչները…
-Այն, որ քաղաքական գործիչը սիրով հետեւում է երգարվեստի ներկայացուցչին, համարում եմ առավելություն նրա համար: Այդպիսի գործիչներ շատ կան, ովքեր հարազատ մարդիկ են, սրտացավ են, որոնց կարող եմ համարել իմ լավ ընկերը: Ի վերջո, 90-ականներից այս ասպարեզում եմ. պատկերացրեք՝ որքան ծանոթներ կարող եմ ունենալ:
-Գիտենք, որ կանանց գաղութից շատ երկրպագուներ ունեք, այդ մտերմությունն ինչպե՞ս ստեղծվեց:
-Մինչեւ իրենց մոտ համերգի մեկնարկը շփվելու ցանկություն հայտնեցին, ասացին, որ ես ժամանակին իրենց կուռքն եմ եղել, իմ երգերի ներքո են սիրահարվել: Մինչեւ հիմա նրանցից ձեռագործ զարդեր եմ նվեր ստանում: Երբեմն ցավում եմ, որ հոգեբանի մասնագիտություն չեմ ընտրել. իմ մեջ կա մարդկանց դժվար իրավիճակներից հանելու, մխիթարելու հատկությունը:
